Dag 13: Waterfalls in Idaho

Woensdag 15 juni 2011

Nou heb ik de hele vakantie al niet best geslapen, de nachten waren veel te kort, maar deze nacht sloeg echt alles. Ik heb nauwelijks een oog dicht gedaan, lag alleen maar te snotteren en te proesten, ik geloof dat ik een hele doos tissues erdoorheen gedraaid heb vannacht. Ik stond op met een zere keel om half 7 ’s ochtends en nam me voor om vandaag langs een apotheek te rijden voor wat medicijnen en vitamine c. Peter en Natasja gingen samen ontbijten om half 8 bij een restaurant een paar deuren verderop, ik nam vanochtend genoegen met een proteïne shake. We wilden om 8 uur vertrekken, maar mijn tempo lag zo laag vandaag dat het uiteindelijk half 9 werd. Peter beet het spits af achter het stuur en ik vermaakte me achterin de auto met de laptop om het reisverslag van gisteren te schrijven. Het landschap dat aan ons voorbij gleed was werkelijk prachtig. Mooi groen en heuvelachtig. De lucht was grijs en het was heel koud, maar hoe verder we kwamen hoe blauwer de lucht werd en de temperatuur kroop langzaam omhoog.

Vlak voordat we bij de snelweg waren, net voor de grens met Idaho, wisselden Peter en Natasja van plaats, ik hield me schuil achterin en dommelde af en toe even in. De klok gaat hier ook nog een uur vooruit, omdat we een tijdzone passeren. De rit naar Bliss, het begin van de Thousand Springs Scenic Byway, zou volgens planning 4,5 uur duren, ware het niet dat we terecht kwamen in een file bij Boise omdat de snelweg was afgesloten vanwege een verkeersongeluk. Bij de afslag hebben we gelijk even een pitstop gemaakt en een zak ijs gekocht voor de koelbox. Met de warmere temperaturen gaan die er sneller doorheen.

De eerste “echte”stop van vandaag was gepland bij Malad Gorge, een van de units van het Thousand Springs State Park. Leuk uitzicht, maar niet echt spectaculair. Leuker was Niagara Springs, een andere unit van hetzelfde park dat een stuk verderop lag. Hier kon je heel vlakbij een schitterende kleine waterval komen die onderdeel uitmaakt van de Thousand Springs. De Thousand Springs zijn bronnen die ontstaan in het Snake River Aquife, een plateau dat zich vanaf hier uitstrekt tot aan Yellowstone en Grand Teton en één van de grootste grondwatersystemen is in de wereld. Het plateau bestaat uit steen dat gassen en vloeistoffen kan doorlaten en transporteren, waardoor het gletsjerwater vanuit de Tetons hier terecht komt. Opeens zie je halverwege het plateau het water zo’n bron uitmonden in een waterval, wat echt een prachtig gezicht is. Vooral bij de onze eerste stop konden we heel goed de kleur zien van het helderblauwe gletsjerwater dat je normaal alleen tegenkomt in de bergen. Heel bijzonder! Als je ooit hier in de buurt bent, moet je er niet aan voorbij rijden! Via de Snake River Valley rijden we daarna naar Buhl, waar we rechtsaf slaan op de US-30, ook wel de Thousand Springs Scenic Byway genoemd. Over een gedeelte van ongeveer 1 mijl lengte, waar de weg vlak langs de rivier loopt, kun je een aantal van deze watervallen (Thousand Springs) zien. Het is echt een prachtig gezicht! Het is moeilijk om de pracht ervan op foto’s over te brengen, ook vanwege de grote contrasten, maar we genieten met volle teugen.



Als we deze beauties hebben vastgelegd, rijden we verder naar Twin Falls. Het is dan nog ongeveer 3 kwartier rijden en we komen er aan om ongeveer half 6. Omdat we inmiddels ook wel honger hebben gekregen, besluiten we om eerst te gaan eten. In Twin Falls ligt een Outback, en we hebben allemaal wel zin in zo’n lekkere malse en sappige steak. We kiezen alledrie een Victoria Center Filet, een heerlijk mals stuk vlees zoals alleen Outback die kan maken volgens mij. Wat was hij weer lekker! Ik had vooraf nog de Ahi Tonijn gekozen, de rauwe tonijn met 2 verschillende sauzen, en daar heb ik ook mijn vingers bij afgelikt. Natasja had gekozen voor een combi van de Victoria Filet met 3 kreeftstaartjes, waarvan ik er ook 1 heb geproefd, en die waren ook super lekker. Peter ging als echte macho gewoon voor de grootste filet, zonder verdere opsmuk.

We hebben dan weer voldoende nieuwe energie opgedaan en besluiten om de andere watervallen bij Twin Falls ook nog te bekijken. Als eerste bekijken we de Perrine Coulee Bridge, die ligt naast de parkeerplaats van Outback. Vanaf het uitkijkpunt heb je ook een prachtig uitzicht in de lager gelegen vallei van Snake River, en die is werkelijk adembenemend! Helaas kijken we tegen de zon in, dus daarvoor komen we morgenochtend nog even terug. Wat een mooi plaatje! We rijden dan een stukje de vallei in om de Perrine Coulee falls te bekijken, en ook die kan ons bekoren. Maar die vallei, die is echt prachtig!



Daarna gaan we op zoek naar Pillar Falls, maar Tom Tom stuurt ons steeds in de verkeerde richting. We komen terecht in een luxe woonwijk met de meest prachtige huizen die allemaal zijn gebouwd aan de rand van de rim, met een geweldig uitzicht. We kijken er onze ogen uit. Later blijkt dat we voor deze waterval de brug moeten oversteken, dus die stellen we even uit tot we naar het hotel rijden. De volgende stop is Twin Falls, ook een mooi plaatje, maar wel enigszins vervuild door de bouw van een dam en de centrale. Het is nu geen tweeling meer, omdat een van de aftakkingen is afgesloten door de dam. Jammer! Op foto’s kunnen we zien hoe het ooit was, het is jammer dat ze dat hebben veranderd.

Daarna krijgen we de Grand Finale in de vorm van de Shoshone Falls. Wauw! Door de heel harde wind is er wel een enorme spray, maar het maakt het uitzicht niet minder mooi. Deze waterval wordt niet voor niets de Niagara of the West genoemd, met recht volgens ons. We zijn enorm onder de indruk, het is een prachtig plaatje. Het licht is ook erg mooi nu, met de zon die zo laag staat en bijna onder gaat. De camera klikt er weer op los, en we genieten van het uitzicht.

Het plan was nu om ook Pillar Falls nog te bekijken, maar we besluiten om die over te slaan. Ik ben doodop, de verkoudheid eist zijn tol. Bovendien hebben we de finale eigenlijk al gezien. Via een stop bij het tankstation rijden we naar het hotel dat naast de snelweg ligt. Het blijkt een spiksplinternieuw hotel te zijn dat net geopend is. De kamers zijn in elk geval erg ruim en heel mooi! Jammer dat we er maar 1 nacht blijven. Gelukkig hoeven we morgen pas uit te checken om 12 uur, dus we kunnen heel rustig aan doen. De rit naar Jackson beslaat 4 uurtjes met een paar stops, een gedeelte van de route daarvan is scenic, en verder hebben we niets op de planning staan. Het wordt dus een beetje een luie dag, en dat is ook wel even lekker nu!

Welterusten en tot morgen!