Dag 10: Smith Tower, shopping en Public Library in Seattle

Zondag 12 juni 2011

Een dag met een sterretje was het vandaag, heerlijk! Het is inmiddels alweer half 1 ’s nachts, en Natasja en ik zijn net pas terug van onze avondsessie met statief en camera. We hebben ervan genoten, maar daarover later meer. Nu eerst even terug naar het begin van de dag. Die begon met een stralend zonnetje dat ons tegemoet scheen. Eindelijk komt de voorspelling dan toch nog uit, al is dat 2 dagen later. Weervoorspelling in deze regio lijkt moeilijk te zijn, want ze zitten er tot nu nog elke dag naast. De verwachtingen voor vandaag waren niet hoog gespannen met bewolking, dit is dus een mooie verrassing. Maar verder mogen we ook niet klagen hoor, want we hebben nog nauwelijks regen gehad, al ziet het er regelmatig grijs uit. Omdat we vandaag een beetje op tijd op pad wilden gaan naar Pike’s Place, de public market van Seattle, liep de wekker af om 7 uur voor mij. Echt goed geslapen had ik helaas niet, ik was om 6 uur al wakker omdat ik het koud kreeg. Daarna ben ik nog wel even ingedut, maar dat draagt niet echt meer bij aan een goede nachtrust.

Om 7 uur ga ik het bed uit en kruip ik even achter de computer, om half 8 spring ik onder de douche. Maar ook niet voor lang, want we hebben geen warm water in het appartement. Ook Natasja had geen warm water, de boiler functioneert blijkbaar niet goed. Het tweede euvel in dit appartement. Grrrr, daar word je niet vrolijk van op de goede morgen. En warm al helemaal niet. Ik was door en door koud na die koude douche, maar met een hete kop thee warmde ik weer langzaam op. Peter heeft wat geklungeld aan schakelaars en andere knopjes in de buurt van de boiler, maar veel leek het niet te helpen. Misschien heeft het water gewoon even tijd nodig om weer op te warmen?

Na een ontbijt van yoghurt en fruit zijn we op pad gegaan. Via de waterkant zijn we naar Pike’s Place gelopen, onderweg genietend van de skyline van de stad en de bedrijvigheid in de cruise terminal. Er is namelijk net een cruiseship geland. Vanaf de waterkant moet je een flinke trap beklimmen om in de straat van Pike’s Place te komen, maar het uitzicht is er wel erg mooi. Op de markt is het al behoorlijk druk, en bij de beroemde viskraam staan behoorlijk wat mensen te kijken. Af en toe wordt er met een flinke vis gegooid, maar het lukt niet echt om die actie op de gevoelige plaat vast te leggen. We vinden de markt erg leuk om te zien, maar het haalt het toch niet echt bij Granville Island in Vancouver.



Als we zijn uitgekeken op de markt is het bijna 11 uur. De meeste winkels in de stad openen pas om 12 uur, en we besluiten daarom om eerst even naar Smith Tower te gaan voor een uitzicht over de stad. We springen in een taxi, omdat we onze voeten willen sparen en geen zin hebben om te lopen. De taxichauffeur zegt dat het maar 5 blokken zijn, dat zijn er in werkelijkheid wel iets meer, maar hij vond ons blijkbaar gekke mensen om voor dat stukkie een taxi te nemen. Hij weigert in elk geval de meter aan te zetten en rekent ons $5 voor de rit van 5 minuten. We becijferen dat dat helemaal geen slechte deal is en accepteren zijn aanbod. Vanaf Smith Tower heb je vooral een mooi uitzicht over het water en de stadions, de Space Needle is alleen veraf tussen 2 andere gebouwen door te zien. Toch is het de moeite waard! Het zonnetje schijnt nog steeds, en dat maakt het uitzicht ook lekker vrolijk, bovendien zijn er genoeg andere interessante dingen te zien. De lift in het gebouw is trouwens ook al de moeite waard, die is oeroud en erg mooi. En hij wordt nog met de hand bediend, prachtig om te zien.



Na Smith Tower nemen we de gratis bus terug naar de Retail Core en gaan shoppen. We lijken vast wel shopaholics, maar we vinden het ook echt leuk om te doen. Ja, Peter ook! Hij is een zeldzame man ;-) Maar echt slagen doen we niet. We kopen alleen wat drogisterij spulletjes, maar verder keren we terug met lege handen. Tijdens het shoppen komen we een Cheesecake Factory tegen, en daar besluiten we te lunchen. Natasja en ik kiezen 2 voorgerechten die we delen, Peter gaat voor de broccoli-chees soep. De tonijn en de buffalo blasters smaken niet heel slecht, maar echt geweldig is het ook niet. De soep van Peter vind ik helemaal niet smakelijk, maar Peter eet hem toch op. Dat komt hem nog duur te staan, want hij valt niet goed en hij wordt er niet lekker van. Cheesecake Factory gaat echt van mijn favorietenlijstje af, we hebben er nu genoeg teleurstellende etentjes gehad.



Om 3 uur hebben we het wel gezien met shoppen, we houden de pin erin! Peter neemt de bus terug naar het appartement en Natasja en ik nemen de bus naar de Public Library, het gebouw dat door Rem Koolhaas is ontworpen. In het appartement ontdekt Peter dat we nog steeds geen warm water hebben en hij neemt contact op met de beheerder. Het servicenummer wordt namelijk niet beantwoord, en het pager nummer werkt niet meer. De beheerder geeft echter niet thuis, hij is niet van plan om ons probleem op te lossen. Lekker zeg! Zo zitten we niet 1 maar 2 dagen zonder warm water, en dat wordt morgenvroeg dus geen lekkere douche. Ik vind het echt waardeloos, en ga zeker een klacht indienen na ons verblijf. We betalen iets meer dan $1.200 voor 4 nachten, dan mogen dit soort dingen toch niet gebeuren. Natuurlijk kan er altijd iets stuk gaan, maar dan moet je wel ervoor zorgen dat het wordt opgelost. Jullie zijn dus gewaarschuwd voor de slechte service van Sea to Sky rentals. Het is onze tweede slechte ervaring met het huren van een huis of appartement, vorig jaar lagen we in de clinch met de eigenaar van een huis in Denver die weigerde ons de volledige deposit terug te betalen. Maar gelukkig hebben we ook heel wat goede ervaringen.



Natasja en ik stappen uit de bus bij de bibliotheek en nemen ruim de tijd om het gebouw uit alle hoeken met de camera te vangen. Het is een heel bijzonder gebouw, niet alleen aan de buitenkant maar ook aan de binnenkant. Aan de kant van 4th Avenue lopen we naar binnen en via de bijzondere roltrappen zoeken we ons een weg naar boven. Ook hier maakt de camera overuren, het is een fotogenieke plek. We gaan ook even op zoek naar de toiletten, en daarna zoeken we ons weer een weg naar buiten aan de andere kant van het gebouw, op 5th Avenue. Het gebouw beslaat een volledig blok, zo groot is het! Eenmaal buiten lopen we de trappen op van het tegenover gelegen Court House om daar nog wat goede hoeken te zoeken, en dan lopen we terug naar de bus. We besluiten om Peter op te zoeken in het appartement en even te relaxen voordat we voor onze avondsessie op pad gaan.





In het centrum van Seattle is de bus gratis, en ze rijden heel frequent. Het is super gemakkelijk, en het bespaart heel wat lopen. Vooral op 3rd Avenue rijden er heel wat bussen, en die straat ligt super centraal ten opzichte van alle attracties en gebouwen in Downtown Seattle. De gratis zone eindigt net bij ons appartementsgebouw, en daar moeten we natuurlijk ook eruit.

Na 7 uur gaan we op zoek naar een plek om iets te eten. We hebben allemaal geen grote honger, maar willen ook niet met een lege maag op pad. Jammer genoeg is de Italiaan bij ons om de hoek gesloten vanwege een privé feestje, en heel veel andere tentjes spreken ons niet aan of hebben niet echt het aanbod dat ons aanspreekt. We komen terecht bij Amber, waar Peter en Natasja een kleine pizza bestellen, en ik bestel er alleen maar een portie knoflookfrietjes. Een klein hapje en precies genoeg.

Na het eten halen we de auto op in de parkeergarage en we gaan op pad naar onze eerste bestemming voor de schemer- en avondfoto’s. De eerste stop is Kerry Park, maar eigenlijk is deze stop het mooist in het pikkedonker. We maken een aantal foto’s en kletsen een beetje met een stelletje dat er zit te genieten van het uitzicht, en dan chauffeurt Peter ons naar de volgende bestemming: Gas Works Park. Vanaf hier heb je uitzicht over Lake Union naar de skyline van Seattle, en die is echt prachtig. De avond valt nu, en de lucht wordt er donkerblauw met een vleugje oranje. Prachtig! Jammer genoeg waait het te hard om veel reflecties te hebben in het water, maar dat mag de pret niet drukken. We zijn er 40 minuten bezig met het schieten van plaatjes en Peter wordt ongeduldig. Hij heeft er genoeg van om steeds te wachten en we droppen hem terug bij het appartement voordat Natasja en ik verder gaan naar onze volgende bestemming. Harborview Medical Center staat op de planning, en dan de tuin bovenop de parkeergarage. Maar hoe we ook zoeken, we kunnen het niet vinden. Na 10 minuten rondrijden geven we het op, en gaan naar de volgende plek. Met google maps streetview heb ik nog een ander plekje gevonden vlakbij Pacific Medical Center dat volgens mij een mooie view heeft met de skyline op de achtergrond en de snelweg ernaast. En ook die vinden we erg leuk, we vermaken ons opnieuw. Omdat we nu echt de smaak te pakken hebben besluiten we als laatste nog even terug te gaan naar Kerry Park. Het is nu pikkedonker, en volgens mij is dat veel mooier. En ik krijg gelijk! En wat hebben we een mazzel gehad zeg! Hoewel het de hele avond heel dreigend weer was, begint het pas in de laatste 5 minuten te regenen. Het is ons gegund, en ik hoop dat de foto’s er ook naar zullen zijn.








Het is alweer 12 uur geweest als we terugrijden naar ons slaapplekje dat gelukkig maar een paar minuutjes verderop ligt. Daar komt Peter naar beneden om ons te helpen onze vrachtwagen passend te maken voor het kleine parkeervak, maar zonder zijn hulp krijgen we het ook voor elkaar. We stuiteren nog even na van deze mooie avond, surfen nog wat op internet en gooien zelfs nog een was in de machine. Het is al bijna half 2 als we het bed in duiken. Morgen uitslapen, voor zover dat al lukken!